Biotech

Aplikacje przeciwciał

Blokowanie / neutralizacja (Blk / Neut) – metody sprawdzania swoistości przeciwciał lub zmniejszania niespecyficznego barwienia tła; stosowany do kontroli negatywnej, kontroli konkurencyjnej, kontroli absorpcji, kontroli izotypowej itp.

Immunoprecypitacja chromatyny (ChIP) – procedura stosowana do określenia, czy dane białko wiąże się lub jest zlokalizowane w określonej sekwencji DNA in vivo.

Dot Blot – technika podobna do western blotting do wykrywania białek w próbkach, które są nakrapiane za pomocą okrągłych szablonów bezpośrednio na błonie.

Test enzymatyczny (EIA) – test wykorzystujący przeciwciało związane z enzymem do wykrywania antygenu. Enzym katalizuje reakcję barwną po wystawieniu na działanie substratu.

Enzyme Linked ImmunoSorbent Assay (ELISA) – technika wykrywania obecności określonych substancji, takich jak enzymy, wirusy, bakterie lub przeciwciała we krwi.

Cytometria przepływowa (FC) – analiza komórek lub składników subkomórkowych poprzez wykrywanie fluorescencji lub rozproszenia światła frakcji próbek przechodzących w kropelkach o wąskim strumieniu przez wiązkę laserową.

Sortowanie komórek aktywowane fluorescencją (FACS) – Sortowanie komórek aktywowane fluorescencją (FACS) jest specjalistycznym typem cytometrii przepływowej. Zapewnia metodę sortowania heterogenicznej mieszaniny komórek biologicznych do dwóch lub więcej pojemników, po jednej komórce na raz, w oparciu o specyficzne właściwości rozpraszania światła i fluorescencji każdej komórki.

Test funkcjonalny (FA) – badanie przesiewowe lub pomiar funkcjonalnie aktywnych białek obecnych w osoczu lub pożywce hodowlanej przy użyciu testu ELISA lub innej metody.

Gel Shift (Gel, EMSA) – zwany także testem przesunięcia pasma lub testem przesunięcia ruchliwości elektroforetycznej (EMSA), metoda wykrywania białek wiążących DNA.

Immunoblotting (IB) – bardzo małe ilości białka są przenoszone z żeli na arkusze nitrocelulozowe za pomocą elektroforezy, a następnie wykrywane przez wiązanie przeciwciał, zwykle w połączeniu z peroksydazą lub znakowaną radioaktywnie IgG. Dokładna technika specyficznego rozpoznawania bardzo małych ilości białka.

Immunocytochemistry (ICC) – technika stosowana do wykrywania obecności białek w zawiesinie komórek, hodowanych komórkach lub cytospinie za pomocą specyficznego przeciwciała.

Immunodiffusion (ID) – technika polegająca na dyfuzji antygenu lub przeciwciała przez półstałe podłoże, zwykle agar lub żel agarozowy, co prowadzi do reakcji precypitiny.

Immuno-elektronowa mikroskopia (IEM) – zastosowanie metody immunohistochemicznej lub immunocytochemicznej do lokalizacji antygenów lub białek na poziomie subkomórkowym za pomocą mikroskopu elektronowego.

Immunofluorescencja (IF) – znakowanie przeciwciał lub antygenów barwnikami fluorescencyjnymi w komórkach lub skrawkach tkanek, które są wizualizowane za pomocą mikroskopu fluorescencyjnego lub konfokalnego.

Immunohistochemia (IHC) – lokalizacja antygenów lub białek w skrawkach tkanek poprzez zastosowanie znakowanych przeciwciał jako specyficznych odczynników poprzez interakcje antygen-przeciwciało, które są wizualizowane przez marker, taki jak barwnik fluorescencyjny, enzym lub koloidalne złoto.

Immunoprecypitacja (IP) – procedura, za pomocą której peptydy lub białka, które reagują specyficznie z przeciwciałem są usuwane z roztworu i badane pod kątem ilości lub właściwości fizycznych.

Test radioimmunologiczny (RIA) – metoda pomiaru ilości substancji za pomocą przeciwciała przeciwko substancji pod kątem swoistości oraz radioaktywnego znacznika do wykrywania i pomiaru.

Western Blotting (WB) – technika, która przenosi białka z żelu na membranę nitrocelulozową lub nylonową po elektroforezie i wykorzystuje specyficzne przeciwciała do wiązania i wizualizacji białka będącego przedmiotem zainteresowania.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *